اين مقاله ، مقايسه اي از رويكردهاي مدل سازي تصميم را ارائه مي كند . تصميم مدل سازي شده ، موضوعي است كه حسابرسان در واحد  مورد رسيدگي در فعالت روزانه اش ، با آن روبرو مي شوند . به عنوان مثال ، مي توان از ارزيابي ريسك كنترل و ريسك ذاتي در خريدها ، حسابهاي پرداختي و چرخة موجودي ها نام برد . موضوع تصميم ، با استفاده از دو رويكرد متفاوت مدل سازي مي شود.

 اولاً مدل هاي پايگاه دانش  ، ودوماً مدلي كه با استفاده از زبان برنامه ريزي شده با يك روش  رسمي ( مبتني بر روش ) ايجاد شده است.

هر دو مدل قبل از مقايسة آنها درجهت تعيين اينكه آيا رويكرد ارائه شده به وسيله مدل مبتني بر روش ، به قدر كافي با مسئله تصميم در زمينه ريسندگي ، سروكار دارد يا خير و آيا انعطاف پذيري بيشتري كه بوسيلة رويكرد پايگاه دانش ، ارائه شده ، ضروري است يا خير ، مورد آزمون قرار گرفته اند .

 اين مقايسه ، نتايج مثبت زيادي در بر دارد ، مدل مبتني بر روش قادر است تابه طور رضايت بخشي ، به صورت همانند  نتايج تصميم گيرندگان انساني ( افراد تصميم گيرنده ) و مدل پايگاه دانش را ايجاد نمايد .

 اين مقاله در صدد است تا مقايسه اي از كاربرد رويكردهاي متفاوت مدل سازي تصميم در يك موضوع حسابرسي ، ازجمله ارزيابي ريسك ذاتي و ريسك كنترل در خريدها، چرخة موجودي ها وحسابهاي پرداختي راارائه دهد . دو مدل كمك به تصميم ، يعني مدل پايگاه دانش (‌مدل خبره )‌و مدل مبتني بر روش ، براي موضوع تصميم بكار گرفته مي شوند و نتايجي كه آنها ايجاد مي كنند ،مورد مقايسه قرار مي گيرد...